ارزیابی کمی و کیفی عرصه‌های جنگل‌کاری و جنگل طبیعی منطقه دارابکلا در شرق مازندران

فعالیت‌های جنگل‌کاری یکی از روشهای احیاء و بازسازی اراضی مخروبه در سطح جنگلهای شمال کشور است و از همین رو ارزیابی هر یک از گونه‌های کاشته شده و مقایسه آن با جنگلهای تخریب‌یافته مجاور اهمیت دارد. این تحقیق به بررسی کمی و کیفی جنگل‌کاریهای 20 ساله توسکای ییلاقی، افرا (پلت)، بلندمازو، زربین و جنگل طبیعی مجاور آنها در سطح منطقه دارابکلا می‌پردازد. انجام بررسی با آماربرداری صددرصد 5692 اصله درخت در یک هکتار از عرصه‌های یادشده انجام گردید و قطر برابرسینه، ارتفاع و طبقات کیفی (خوب، مناسب، ضعیف و نامناسب) به‌عنوان متغیرهای مورد بررسی اندازه‌گیری گردیدند. همچنین با حفر یک پروفیل در سطح هر یک از عرصه‌ها، ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی خاک مورد مطالعه قرار گرفت. خصوصیات اقلیمی آن نیز براساس آمار آب و هوایی موجود مشخص شد. نتایج این تحقیق اختلاف معنی‌داری را بین صفات کمّی و کیفی تیمارهای مورد بررسی در سطح یک درصد نشان داده است، به‌طوری که جنگل طبیعی و جنگل‌کاری توسکا ییلاقی از لحاظ متغیرهای کمّی بهترین وضعیت را دارا بوده و پس از آن جنگل‌کاریهای پلت و بلندمازو به‌ترتیب نتایج قابل قبولی را ارائه کرده‌اند. از نظر ویژگی‌های کیفی، توده‌های توسکا و پلت از شرایط مناسبی برخوردار بودند، در حالی‌که عرصه جنگل‌کاری زربین ضعیف‌ترین نتایج کمّی و کیفی را نشان داد.